Miesiąc: Maj 2008

Poznań – Warszawa – Kraków – Warszawa – Poznań

Marek Woźniczka Bez kategorii

Najpierw był ten traktor, który sprawiał wrażenie, że zaraz rozpadnie się w dokładnie taki sam pył, jaki unosił się spod jego kół. Zmierzchało, więc te obłoczki kurzu podświetlało słońce, a traktor kolebał się na muldach i słowo daję jeszcze chwilę bym na niego patrzył i rozpadłby się w proch. 

Potem rodzina na rowerach czekająca na przejeździe kolejowym gdzieś przed Strzałkowem. Byli kolorowi i energicznie gestykulowali, nic sobie nie robiąc z tego, że dookoła świat tracił właśnie ostatnie barwy. Byli żywą kropką postawioną na końcu prostego zdania. Za nimi aż po horyzont ciągnęła się polna droga. Dookoła nie było nic. 

I teraz ten spożywczak w Kutnie, wyglądający jak kino z tylnej okładki ?Jadąc do Babadag?. Jeżdżę tą trasą kilka razy w miesiącu i wydawałoby się, że znam ją na pamięć. W ciągu kilku godzin to przekonanie obraca się w gruzy, a ja muszę sobie budować przestrzeń na nowo. I budować można ją tylko z tych obrazów wyświetlających się w ramce okna. Tyłem do kierunku jazdy, tak by jak najdłużej można na nie było patrzeć.

Czas omija Śródkę

Marek Woźniczka Bez kategorii

srodka2.jpg

Na Śródce czas nie płynie. Tych kilka kwartałów i ryneczek czas dokładnie omija. Wypada trasą warszawską, prześlizguje się po rondzie i wali dwupasmówką w kierunku centrum. A Śródka zostaje z boku nawet nie draśnięta.

W sklepie można kupić tylko wino, piwo i jakąś tanią wódkę. Cała reszta towarów stojących na półkach to tylko element scenografii. Nikt tego i tak nie kupuje, terminy ważności tracą rację bytu.

Dwaj mędrcy stali w bramie, pociągali wino z flaszki o kształcie pamiętającym poprzednią epokę. Jeden grał na akordeonie, a drugi po prostu stał i patrzył. Gdy robiłem zdjęcia nawet okiem nie mrugnęli, zupełnie nic sobie z tego nie robili, a mogli przecież spróbować naciągnąć mnie na kilka złotych na wino. Ale im było obojętne czy ktoś ich utrwali czy nie. W końcu czas ich nie dotyczył.