Poszedłem, żeby zobaczyć jak to jest się z tego cieszyć. Bo ja nie umiem. Nie dlatego, że jestem rozczarowany jak Olga Lipińska, ale dlatego, że nie wiem jak to jest inaczej. To tak jakbym miał się cieszyć, że mam dwie nogi. Zawsze miałem. Wiem, że są tacy, co mają jedną, albo nie mają żadnej. Ale ja zawsze miałem dwie więc nie umiem się z tego cieszyć.
Popatrzeć na tych, co wiedzą jak ważne jest mieć dwie nogi było chyba dobrze.
„Gdy słyszę, że przyszłością jest dziennikarstwo obywatelskie zastanawiam się dlaczego się na to godzimy? Kto to wymyślił? Czy widział ktoś ekonomistów obywatelskich? Lekarzy obywatelskich? Prawników obywatelskich? Czy odda Pani do naprawy swój samochód mechanikowi obywatelskiemu?”
Cała rozmowa Renaty Gluzy z przewodniczącym jury tegorocznego Grand Press Photo w najnowszym „Pressie”.
Jest taki blog New York Times’a o fotografii. Fajny to blog. Warto
Biennale Fotografii w Poznaniu…
…czyli dlaczego Poznań zawsze będzie kulturalnym zapleczem, zawsze będzie gonił, ciemna d… świata. Nikt przecież nie chodzi w niedzielę do galerii, zwłaszcza jak jest Biennale ambitnie organizowane w tym samym terminie co Miesiąc Fotografii w Krakowie, FotoFestiwal w Łodzi i Festiwal w Warszawie. Te tłumy na Starym Rynku czy Półwiejskiej to czysty przypadek.
Więc „Arsenał” zamknięty, „Ego” zamknięta. (czyli 1/3 wszystkich wystaw) Całe szczęście Słodownia otwarta. Na „Weltpanoramie” warto usiąść przy fotoplastikonie. Ciągle się zacina i dziewczyna musi wstawać, coś tam majstruje i obrazki znów ruszają. Są fajne. Tak jak mozaika z podróży Kandlów. Trzeba oglądać wszystkie na raz.
Piętro wyżej „Od symulacji do >>nowego symbolizmu<<.Aspekty fotografii na początku XXI wieku”. Najbardziej lubię tam szukać Mahometa u Marka Zygmunta.
… na ścianę przy Grzybowskiej, która nie jest na Świętokrzyskiej (ma tylko wisieć i być ładnie, może śmiesznie, bez ratowania świata)
Wschodnia Słowacja, w drodze na Zakarpacie, do Novej Sedlicy – pociąg z Humenne do Stackina(dalej już nic nie jeździ), rok 2007, więc nie tak dawno. Odbijający się profil po prawej stronie to człowiek, którego nie sfotografowałem, bo bałem się, że od tego zniknie. Wtedy tego nie wyciągnąłem, dziś wydaje się być jak znalazł. Więc projekt ewoluuje(ę)?
Reszta zmian tutaj
I jeszcze (nie)całe „Miało być ładnie” – tu
