Blog Filipa Springera

Wiele wskazuje na to, że wkrótce znów będę musiał sobie kupić paczkę polaroidów.

Tymczasem można posłuchać o trudnych warunkach pracy reportera w pobliżu  Amstaffa „groźnego tylko z pyska” (podobno). Natasza mówi, że brzmi jak „mały pimpek”. Otóż można o nim wiele powiedzieć, ale nie to, że był „pimpkiem”. (mamo, tato trzeba kliknąć w „psa”)

pies

W czwartek zaś pan Bronisław, geolog z Miedzianki objawił mi prawdę uniwersalną o świecie: „Na geologii proszę Pana wszystko się zaczyna w świecie i na geologii się kończy”. Trudno się z tym nie zgodzić.

Jutro najważniejsza z dotychczasowych rozmów. Pojutrze Poznań na chwilę.

W szkole – żywicielce wystawa RE-KREACJE będąca dokumentacją działań artystycznych Macieja Kuraka w ciągu ostatnich 10 lat. Fajne repetytorium. Jest też dokumentacja „Latawca” dla wszystkich niedowiarków.

Szkoła – żywicielka jest fajna zwłaszcza wieczorami. Dookoła rzeźby Abakanowicz jeździ pani na takim czyszczącym podłogi traktorku i kabel owija się wokół rzeźby. Więc co kilka okrążeń trzeba zejść z traktorka i odwinąć kabel. Worki ze  śmieciami opierają się o ścianę wymalowaną przez Tarasewicza a na gigantycznym drewnianym bananie wisi kartka – „Prosimy nie siadać na eksponatach”

Moleskiny podrożały, a Euro potaniało. Cud ekonomii. Zaczynam piąty notes. Wypiłem dziś pierwszą wirtualną kawę. To nieprawda że komputery odczłowieczają.

Jerzy Słowiński (pierwszy z lewej) wspomina jak w siedemdziesiątym czwartym mieszkańcy Miedzianki pędzili drogą w dół do Janowic tanki z browaru. 20 ich było, każda z miedzi. U góry mówili, że jadą z tym do Lwówka do browaru, a na dole że takie pogniecione to nadają się tylko na złom.

Poszedłem dziś do centrum. Postaram się więcej sobie tego nie robić.

„Kapitan” spisał się na medal. Co prawda z rana jeszcze odchorowywał wczorajsze imieniny ale i tak dzielnie trzymał się na nogach. To ja dwa razy przywaliłem o lód. Za drugim razem już się nie śmiałem. Ale wczoraj z nóg zwalały głównie historie – Wójcikowej co umierała trzy razy i Szczepańskiej, którą za młodu pędzili ze Śląska Opolskiego aż tu. Pamiętała tylko noc w pałacu na Miedziance. Bo wszystkie inne noce spędziła w stodołach. Miała 8 lat. Był koniec stycznia 1945 roku. Wspomina jeszcze łunę nad Dreznem. I dudnienie.

Wróciłem nocą. Kierowca nic sobie nie robił z lodu na drodze. Ja sobie nic nie robiłem z kierowcy. Miałem kronikę Franzky’ego. Wcześniej nie miałem pojęcia o jej istnieniu.

Himalaiści zatrzymują się przed szczytem Kanczendzongi bo na samym szczycie mieszkają bogowie. Spacerując po księżycu można sobie o tym przypominać. Pytanie „co ja tutaj robię?” kolejny raz z rzędu było aktualne. Jedyna satysfakcjonująca odpowiedź – „chodzę po księżycu” – starczała na krótko.

Gosia przywiozła ten album ze Szwecji. Kupiła w jakimś sklepie z antykami za 15 koron.  Nie zachował się cały, tylko kilka kart. Na wszystkich są rodzinne zdjęcia. Tylko niektóre są podpisane. Gosia mówi, że  uwielbia ten album.

Mariusz Szczygieł napisał o Jacku Hugo- Baderze, że opisuje on Rosję z perspektywy wałęsającego się psa. Nie lubię tekstów Badera z Rosji, wolę te z Polski. Niektóre zabijają. Chciałbym tak pisać.

Myślę o tym szczególnie często gdy w drodze z Janowic na Miedziankę widzę wałęsające się psy.

W ogóle Janowice mnie ostatnio pokonują. Jadąc z Pawłem do „kapitana” mijaliśmy Heńka, na którego jest zarejestrowanych 70 samochodów. Jak przychodzili komornicy to Heńkowi i tak nie mieli co zabrać, więc już nie przychodzą. I sam „kapitan”. Ustawa deubekizacyjna obcięła mu „tłustą emeryturkę”  z 917 zł na 617 zł.  Tak, sfinansowałem UB-ekowi paczkę fajek.

Wkrótce ruszy strona, na razie zaczynamy niedosypiać bo entuzjazm wielki zapanował wobec tego projektu i wszyscy chcą pomóc. Chwała im za to.

Zdjęcia z rekonesansów już można oglądać  na polityka.pl .

…ale kolejnych zdjęć nie będzie. Wystawa tych, które już powstały TU